sovurmaq — f. 1. Havaya atmaq, sovurucu maşın vasitəsilə dəni samandan, zibildən təmizləmək. Bir azdan Dəmirov şana ilə taxılı sovurmağa başladı. S. R.. . . Döyülən taxılı sovururdular. Ə. Ə.. 2. Havaya qaldırmaq, səpələmək, dağıtmaq. Hərdən külək qalxır,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
satıb-sovurmaq — bax satıb sovmaq. Ailə çətinliklə dolanırdı. Evin bütün şeylərini satıb sovurmuşdular. Q. İlkin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sovurma — «Sovurmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırman — is. <fars.> 1. Dəni sünbüldən ayırma əməliyyatı. . . Xəstə olduğum cəhətə bu yay xırmanım hamıdan geriyə qalmışdı. S. S. A.. <Rəşid:> Qurbanqulu uşağı görər görməz xırman çəkdiyi atı buraxır və quyunun yanına qaçır. T. Ş. S.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoyun — I (Ordubad) suvarılmamış əkin sahəsi. – Sabah düzəndəki xoyunu suvarmalısı͂:z? II (Culfa) sovurmaq üçün bir yerə yığılmış, döyülmüş taxıl və ya çəltik. – Yel əsir, xoyunu sovurmax lazımdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
so:urux — atmax: (Mingəçevir) taxılı sovurmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərhəva — <fars. bər və ər. həva>: bərhəva etmək köhn. – puç etmək, tələf etmək, məhv etmək, havaya sovurmaq. Kiçiyinə dedim: – A tərlan bala; Düşmən sürüsünü eylə bərhəva. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
korlamaq — f. 1. Xarab etmək, pis vəziyyətə salmaq, yaramaz hala salmaq; pozmaq. Şeyi korlamaq. Maşını korlamaq. – Sındırıb korlamısan; Oyuncaqları bir bir. R. R.. <Vəli:> Bu vaxta kimi beş altı rol oynamısan, hamısını da korlamısan. S. Rəh.. // məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kül — is. Yanmış şeylərdən qalan boz qara rəngli toz. Külü atmaq. Külü təmizləmək. – Bir soyuq kül o yerdə qaldı nişan: Onu da yel sovurdu sağ və sola. A. S.. Usta Zeynal çubuğu çəkib külünü boşaltdı və durdu ayağa. . C. M.. <Dərviş:> Ocağın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sağ-sol — is. Həm sağ, həm sol; hər iki tərəf, ətraf. Sağ soluna baxmaq. Sağ solunu yoxlamaq. – Gələn atlılar sağa sola z. səpələndilər. M. Hüs.. Kiçik evlər şosenin sağsolunda dururdu. Ə. Ə.. ◊ Sağa sola sovurmaq – pulu, malı, dövləti əbəs yerə dağıtmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
